Domknięcie przechodnie

Ten artykuł dotyczy operacji na relacji dwuargumentowej. Zobacz też: domknięcie przechodnie zbioru.

Domknięcie przechodnie relacji dwuargumentowej R {\displaystyle R} na zbiorze X {\displaystyle X} jest to najmniejsza (w sensie inkluzji) relacja przechodnia R + {\displaystyle R^{+}} na zbiorze X , {\displaystyle X,} która zawiera R . {\displaystyle R.}

Dla każdej relacji istnieje jej domknięcie przechodnie. Dla dowodu wystarczy zauważyć, że iloczyn dowolnej rodziny relacji przechodnich jest relacją przechodnią. Ponadto dla każdej relacji na zbiorze X {\displaystyle X} istnieje co najmniej jedna relacja przechodnia ją zawierająca – mianowicie X × X . {\displaystyle X\times X.} Wobec tego domknięcie przechodnie relacji można określić jako iloczyn wszystkich relacji przechodnich na X {\displaystyle X} ją zawierających.

Alternatywna definicja

Można też zdefiniować domknięcie przechodnie inaczej. Mianowicie, dla dowolnych elementów x , y X {\displaystyle x,y\in X} zachodzi:

x R + y ( n N ) ( x 1 , x 2 , , x n X ) ( x R x 1 R x 2 R R x n 1 R x n R y ) , {\displaystyle xR^{+}y\iff (\exists {n\in \mathbb {N} })(\exists {x_{1},x_{2},\dots ,x_{n}\in X})(xRx_{1}Rx_{2}R\dots Rx_{n-1}Rx_{n}Ry),}

to znaczy elementy x , y {\displaystyle x,y} są w relacji R + {\displaystyle R^{+}} będącej domknięciem przechodnim R , {\displaystyle R,} o ile istnieje taki skończony ciąg elementów zbioru X , {\displaystyle X,} że x {\displaystyle x} jest w relacji R {\displaystyle R} z pierwszym elementem tego ciągu, pierwszy element ciągu jest w relacji R {\displaystyle R} z drugim, drugi z trzecim itd., zaś ostatni element ciągu jest w relacji R {\displaystyle R} z y . {\displaystyle y.}

Formalnie, wykorzystując działanie składania relacji, można również napisać:

R + = R 1 R 2 R 3 = n = 1 R n . {\displaystyle R^{+}=R^{1}\cup R^{2}\cup R^{3}\cup \dots =\bigcup _{n=1}^{\infty }R^{n}.}

Stąd bierze się alternatywne oznaczenie relacji R + , {\displaystyle R^{+},} mianowicie R {\displaystyle R^{\infty }} [1].

Domknięcie przechodnie grafu

W teorii grafów można rozpatrywać pojęcie domknięcia przechodniego grafu. Definiuje się je analogicznie do domknięcia przechodniego relacji, ponieważ każdą relację dwuargumentową można przedstawić w postaci grafu skierowanego.

Niech G = ( V , A ) {\displaystyle G=(V,A)} będzie grafem skierowanym. Graf skierowany G + = ( V , A + ) {\displaystyle G^{+}=(V,A^{+})} nazywany jest domknięciem przechodnim grafu G , {\displaystyle G,} gdy A + {\displaystyle A^{+}} jest zbiorem wszystkich takich par ( a , b ) {\displaystyle (a,b)} wierzchołków ze zbioru V , {\displaystyle V,} że w grafie G {\displaystyle G} istnieje droga z a {\displaystyle a} do b . {\displaystyle b.}

Przykłady

  • Niech X {\displaystyle X} oznacza zbiór wszystkich członków pewnej populacji. Jeśli przez R {\displaystyle R} rozumiemy relację bycia rodzicem, to domknięciem przechodnim R {\displaystyle R} jest relacja bycia przodkiem.
  • Niech X {\displaystyle X} oznacza pewien zbiór lotnisk. Określmy relację R {\displaystyle R} na X {\displaystyle X} następująco: a R b {\displaystyle aRb} dla lotnisk a , b {\displaystyle a,b} ze zbioru X , {\displaystyle X,} o ile istnieje bezpośrednie połączenie z a {\displaystyle a} do b . {\displaystyle b.} Przechodnim domknięciem tej relacji jest relacja S {\displaystyle S} określona następująco: a S b , {\displaystyle aSb,} o ile można dolecieć z a {\displaystyle a} do b {\displaystyle b} bezpośrednio, lub z pewną liczbą przesiadek.
  • Niech X = { 1 , 2 , 3 , 4 } , R = { ( 1 , 2 ) , ( 2 , 4 ) , ( 4 , 3 ) } . {\displaystyle X=\{1,2,3,4\},\;R=\{(1,2),(2,4),(4,3)\}.} Wtedy domknięciem przechodnim R {\displaystyle R} jest relacja: { ( 1 , 2 ) , ( 1 , 4 ) , ( 1 , 3 ) , ( 2 , 4 ) , ( 2 , 3 ) , ( 4 , 3 ) } . {\displaystyle \{(1,2),(1,4),(1,3),(2,4),(2,3),(4,3)\}.}

Algorytmy

Istnieją wydajne algorytmy odnajdywania domknięcia przechodniego[2]. Jednym z algorytmów pozwalających na wyznaczenie domknięcia przechodniego jest algorytm Floyda-Warshalla.

Zobacz też

Przypisy

  1. J.M. Howie, An Introduction to Semigroup Theory, Academic Press, 1976, s. 19.
  2. E. Nuutila, Efficient Transitive Closure Computation in Large Digraphs. Acta Polytechnica Scandinavica, Mathematics and Computing in Engineering Series No. 74, Helsinki 1995, s. 124.
  • p
  • d
  • e
Relacje matematyczne
pojęcia
podstawowe
własności i typy
według liczby
argumentów
konkretne
przykłady
własności
relacji
binarnych
praporządki
inne zestawy
własności
działania
na relacjach
jednoargumentowe
dwuargumentowe
powiązane
struktury
algebraiczne
porządkowe
inne
pozostałe pojęcia