Dihydroetorfina

Dihydroetorfina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C25H35NO4

Masa molowa

413,55 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

14357-76-7

PubChem

107765

DrugBank

DB01450

SMILES
CCCC(C)(C1CC23CCC1(C4C25CCN(C3CC6=C5C(=C(C=C6)O)O4)C)OC)O
InChI
InChI=1S/C25H35NO4/c1-5-8-22(2,28)17-14-23-9-10-25(17,29-4)21-24(23)11-12-26(3)18(23)13-15-6-7-16(27)20(30-21)19(15)24/h6-7,17-18,21,27-28H,5,8-14H2,1-4H3/t17-,18-,21-,22-,23-,24+,25-/m1/s1
InChIKey
BRTSNYPDACNMIP-FAWZKKEFSA-N
Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce

środek odurzający grupy I-N

Dihydroetorfinaorganiczny związek chemiczny, półsyntetyczny opioid, pochodna etorfiny. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[1] (dopisana w 2000 roku)[potrzebny przypis]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[2].

Przypisy

  1. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 stycznia 2012 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. [dostęp 2013-08-13].
  2. List of Narcotic Drugs under International Control. Yellow List. Wyd. 51. International Narcotics Control Board, 2012.