Aram I Kesziszjan

Aram I
Aram Kesziszjan
Արամ Ա. Քեշիշեան
Patriarcha i Katolikos Wielkiego Domu Cylicyjskiego
Ilustracja
Katolikos Aram I (2010)
Kraj działania

Liban

Data i miejsce urodzenia

1947
Bejrut

Zwierzchnik katolikatu cylicyjskiego
Okres sprawowania

1995-nadal

Wyznanie

chrześcijaństwo przedchalcedońskie

Kościół

Apostolski Kościół Ormiański

Prezbiterat

1968

Sakra biskupia

22 sierpnia 1980

Wybór patriarchy

1995

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 sierpnia 1980

Konsekrator

Karekin I

Konsekrowani biskupi
Muszeg Mardirossian 22 czerwca 1997
Kegham Chaczerian 2000
Nareg Alemezjan 2002
Szahan Sarkisjan 2005
Anuszawan Tanielian 4 czerwca 2006
Papken Czarian 2006
Choren Doghramadżian 2006
Neszan Topuzjan 2006
Szahe Panosjan 2008
Krikor Cziftdżian 2012
Magar Aszkarian 26 kwietnia 2014
Sipan Keczedżian 15 kwietnia 2018
Masis Zobojan 15 kwietnia 2018
Mesrob Sarkisjan 15 kwietnia 2018
Torkom Donojan 15 kwietnia 2018

Aram I Kesziszjan (Keshishian, ur. 1947[1]) – duchowny Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, od 1995 jeden z patriarchów tego Kościoła, Patriarcha-Katolikos Wielkiego Domu Cylicyjskiego.

Życiorys

Urodził się w 1947 w Bejrucie. W 1968 został wyświęcony na kapłana (żyjącego w celibacie). W 1970 uzyskał tytuł wartabed - doktora teologii Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. W 1978, podczas studiów w Nowym Jorku, został wybrany wikariuszem ormiańskiej diecezji Bejrutu. W 1979 został wybrany prymasem Libanu. Sakrę biskupią otrzymał jednak dopiero w 1980 z rąk katolikosa Karekina[2]. Posługa biskupa Kesziszjana w Libanie przypadła na najgorętszy okres tamtejszej wojny domowej. Jako prymas poświęcił swoje wysiłki utrzymaniu działalności kościołów, szkół wyznaniowych, organizacji społecznych i kościelnych oraz lokalnych społeczności wiernych. Popierał inicjatywy zmierzające do jedności Libanu. Biskupem Bejrutu i ormiańskim prymasem Libanu Aram Kesziszjan był do 1995, kiedy to został wybrany katolikosem-patriarchą Cylicji - drugim w hierarchii patriarchów kościoła ormiańskiego po eczmiadzyńskim patriarsze wszystkich Ormian. Synodowi, który wybrał biskupa Kesziszjana na patriarchę Cylicji, przewodniczył jego poprzednik na tym tronie – ówczesny patriarcha eczmiadzyński – Karekin I Sarkisjan.

Aram Kesziszjan studiował filozofię, teologię systematyczną i historię kościołów Bliskiego Wschodu - najpierw w ormiańskim seminarium w Antelias w Libanie, następnie w protestanckiej Bliskowschodniej Szkole Teologii w Bejrucie, na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie, w Instytucie Ekumenicznym w Bossey (Szwajcaria) i na Uniwersytecie Fordham w Nowym Jorku. Już jako biskup był przez wiele lat wykładowcą ormiańskiego seminarium duchownego i Uniwersytetu Haigaziana w Bejrucie, gdzie wykładał filologię ormiańską i teologię. Jest autorem licznych prac naukowych w językach ormiańskim, francuskim i angielskim.

W 1972 biskup Kesziszjan został naczelnym sekretarzem patriarchatu cylicyjskiego do spraw stosunków ekumenicznych. W tym charakterze reprezentował patriarchat na wielu spotkaniach ekumenicznych. Jako delegat Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego uczestniczył w ogólnych zgromadzeniach Światowej Rady Kościołów w Nairobi (1975), Vancouver (1983) i w Canberze (1991). W 1975 został wybrany do Komisji Wiary i Ustroju ŚRK, a w 1983 został członkiem stałego komitetu tej komisji. Na spotkaniu w Vancouver został wybrany do Głównego Komitetu ŚRK, a na spotkaniu w Canberze został wybrany moderatorem komitetów Głównego i Wykonawczego. Był pierwszym wiernym kościoła wschodniego i jednocześnie najmłodszą osobą pełniącą tę funkcję. Wybór z Canberry powtórzono w 1998 w Harare. Poza tym Aram Kesziszjan był jednym z założycieli Rady Kościołów Środkowego Wschodu w 1974 i członkiem jej komitetu wykonawczego. Jest również honorowym członkiem ekumenicznej fundacji kościoła katolickiego "Pro Oriente" w Wiedniu oraz wielu innych organizacji ekumenicznych. 26 stycznia 1997, podczas wizyty w Watykanie, patriarcha podpisał wspólną deklarację ekumeniczną z papieżem Janem Pawłem II.

Zobacz

Przypisy

  1. Who's who in international affairs 2003., wyd. 3rd ed, London: Europa Publications, 2002, ISBN 1-85743-156-1, OCLC 50526266 [dostęp 2020-02-07] .
  2. The Armenian Apostolic Church In Recent Times 1955 - 1995 A PATH TO THE 21st CENTURY
  • p
  • d
  • e
Kościoły autokefaliczne
Kościoły autonomiczne
  • p
  • d
  • e
Pierwsza era Sis, 267–301
Era Sivas, 1058–1062, era Tavbloor, 1062–1066
  • Chachig II (1058–1065)
Era Dzamendav (Zamidia), 1066–1116
  • Grzegorz II (1066–1105)
  • Bazyl (1105–1113)
Era Dzovk, 1116–1149, era Qal'at ar-Rum, 1149–1293
  • Grzegorz III (1113–1166)
  • Nerses IV (1166–1172 lub 1173)
  • Grzegorz IV (1172 lub 1173–1193)
  • Grzegorz V (1193–1194)
  • Grzegorz VI (1194–1203)
  • Jan VI (1203–1221)
  • Konstantyn I (1221–1267)
  • Jakub I (1268–1286)
  • Konstantyn II (1286–1289)
  • Stefan IV (1290–1293)
Druga era Sis, 1293–1930
  • Grzegorz VII (1293–1307)
  • Konstantyn III (1307–1322)
  • Konstantyn IV (1323–1326)
  • Jakub II (1327–1341)
  • Mechitar (1341–1355)
  • Jakub II (1355–1359)
  • Mesrob (1359–1372)
  • Konstantyn V (1372–1374)
  • Paweł I (1374–1382)
  • Teodor II (1382–1392)
  • Garabed (1393–1404)
  • Jakub III (1404–1411)
  • Grzegorz VIII (1411–1418)
  • Paweł II (1418–1430)
  • Konstantyn VI (1430–1439)
  • Grzegorz IX (1439–1446)
  • Garabed (1446–1477)
  • Stepanos (1475–1483)
  • Howanes I (1483–1488)
  • Howanes II (1489–1525)
  • Howanes III (1525–1539)
  • Symeon I (1539–1545)
  • Gazar (1545–1547)
  • Toros I (1548–1553)
  • Chachadour I (1553–1558)
  • Chachadour II (1560–1584)
  • Azaria I (1584–1601)
  • Howanes IV (1601–1621)
  • Min (1621–1632)
  • Symeon II (1633–1648)
  • Nerses (1648–1654)
  • Toros II (1654–1657)
  • Chachadour III (1657–1674)
  • Sahak I (1674–1683)
  • Azaria II (1683–1686)
  • Grigor II (1686–1693)
  • Asdwadzadour (1693–1694)
  • Madteos (1694–1705)
  • Howanes V (1705–1721)
  • Grigor III (1721/2–1729)
  • Howanes VI (1729/30–1731)
  • Gougas (1731–1737)
  • Michał I (1737–1758)
  • Gabriel (1758–1770)
  • Yeprem I (1770–1784)
  • Toros III (1784–1796)
  • Giragos I (1797–1822)
  • Yeprem II (1822–1833)
  • Michał II (1833–1855)
  • Giragos II (1855–1866)
  • Mecerdich (1871–1894)
Era Antelias, Liban od 1930
  • Sahag II (1902–1939)
  • Bedros IV (1940)
  • Karekin I Howsepian (1943–1952)
  • Zareh I (1956–1963)
  • Choren I (1963–1983)
  • Karekin II (1977–1995)
  • Aram I Kesziszjan (od 1995)
  • ISNI: 0000000081024098
  • VIAF: 23266524
  • LCCN: n88229501
  • GND: 131250035
  • BnF: 165586354
  • SUDOC: 05993123X
  • NTA: 06938861X
  • PLWABN: 9810549109305606