Appendektomia

Appendektomia – chirurgiczne usunięcie wyrostka robaczkowego. Wskazaniem do operacji jest najczęściej rozpoznanie ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego^[1]^[2], jak również ropnia okołowyrostkowego (po odpowiednim leczeniu nieoperacyjnym)^[1]. Zabieg ten jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym^[3].

Appendektomie wykonuje się na dwa sposoby:

klasycznie z cięcia McBurneya na długości ok. 5–10 cm^[3]. Wyrostek odcina się od jelita ślepego (kątnicy), po uprzednim podwiązaniu naczyń krwionośnych. Pozostałość wyrostka wgłębia się do wewnątrz kątnicy i zamyka odpowiednim szwem^[2].
laparoskopowo poprzez wprowadzenie do jamy otrzewnowej trzech trokarów przez niewielkie (ok. 0,5–1 cm) cięcia. W tym przypadku gojenie się ran jest zazwyczaj krótsze, jednak z różnych przyczyn technika ta nie zawsze może zostać zastosowana^[3].

Zabieg ten po raz pierwszy został przeprowadzony (z powodzeniem) w Kanadzie pod koniec XIX wieku, przez Abrahama Grovesa.

W 1902 roku, w wyniku wielodniowego odwlekania operacji, omal nie doszło do śmierci Edwarda VII. Obecnie po stwierdzeniu konieczności jej przeprowadzenia wykonuje się ją niezwłocznie^[3].

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Appendektomia

Zobacz hasło appendektomia w Wikisłowniku

objaw Jaworskiego

Przypisy

↑ ^a ^b Sung Uk Bae, Woon Kyung Jeong, Seong Kyu Baek. Single-Port Laparoscopic Interval Appendectomy for Perforated Appendicitis With a Periappendiceal Abscess. „Annals of Coloproctology”. 32 (3), s. 105–110, 2016. DOI: 10.3393/ac.2016.32.3.105. ISSN 2287-9714. PMID: 27437392. PMCID: PMCPMC4942525.
↑ ^a ^b Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. I: A–G. Warszawa: PWN, 1988, s. 48. ISBN 83-01-08835-4.
↑ ^a ^b ^c ^d Wielka encyklopedia zdrowia. Wojciech Twardosz (red.). T. I: Ab–Az. Poznań: Wydawnictwo HORYZONT, 2002, s. 85. ISBN 83-89242-01-X.