Antonio Poma
Kardynał prezbiter |
|
|
Kraj działania | Włochy |
Data i miejsce urodzenia | 12 czerwca 1910 Villanterio k. Pawii |
Data i miejsce śmierci | 24 września 1985 Bolonia |
Miejsce pochówku | Katedra Świętego Piotra w Bolonii |
Arcybiskup Bolonii |
Okres sprawowania | 1968–1983 |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Prezbiterat | 15 kwietnia 1933 |
Nominacja biskupia | 28 października 1951 |
Sakra biskupia | 9 grudnia 1951 |
Kreacja kardynalska | 28 kwietnia 1969 Paweł VI |
Kościół tytularny | S. Luca a Via Prenestina |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 9 grudnia 1951 |
Konsekrator | Carlo Allorio |
Współkonsekratorzy | Vittorio De Zanche Giuseppe Piazzi |
Konsekrowani biskupi | Luigi Dardani | 25 maja 1969 | Benito Cocchi | 6 stycznia 1975 | Enzio d’Antonio | 11 maja 1975 | Gaetano Bonicelli | 26 sierpnia 1975 | Vincenzo Zarri | 29 czerwca 1976 | Paolo Magnani | 10 września 1977 | |
Współkonsekrowani biskupi | Guglielmo Bosetti | 6 stycznia 1952 | Antonio Fustella | 25 czerwca 1960 | Alfredo Maria Cavagna | 23 września 1962 | Luigi Civardi | 23 września 1962 | Luigi Maverna | 17 października 1965 | |
Antonio Poma (ur. 12 czerwca 1910 we wsi Villanterio k. Pawii, zm. 24 września 1985 w Bolonii) – włoski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Bolonii, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch.
Życiorys
Jako chłopiec wstąpił do niższego seminarium duchownego, następnie, po maturze, studiował w Rzymie na Gregorianum. 15 kwietnia 1933 roku przyjął święcenia kapłańskie, a po studiach wrócił do macierzystej diecezji, gdzie po kilku latach wzorowej pracy duszpasterskiej biskup Pawii mianował go swoim sekretarzem. W 1947 roku został rektorem seminarium duchownego. Był nim do 28 października 1951, kiedy Pius XII mianował go biskupem pomocniczym Mantui. Trzy lata później, 8 września 1954 roku został ordynariuszem, przeprowadzając na tym stanowisku szereg reform w diecezji. Uczestniczył w Soborze Watykańskim II i z wielką energią wprowadzał w życie jego postanowienia. 16 lipca 1967 roku Paweł VI mianował go koadiutorem arcybiskupa Bolonii. W następnym roku, 12 lutego 1968 został bolońskim metropolitą, a 28 kwietnia 1969 roku otrzymał kapelusz kardynalski. W tym samym roku wybrano go na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Włoch. Uczestniczył w obu konklawe w 1978 roku. Po wstąpieniu na tron Piotrowy Jana Pawła II, w związku z upływem dwóch kadencji, złożył rezygnację z funkcji przewodniczącego, ale na prośbę Papieża pełnił ją jeszcze kilka miesięcy. W związku z ciężką chorobą serca w następnym roku zrezygnował także z kierowania archidiecezją. Zmarł w bolońskiej klinice i został pochowany w podziemiach katedry św. Piotra w Bolonii.
Źródło
- Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83- 60160-09-0
Biskupi | - Zama (313)
- Faust (342)
- Domicjan
- Jowian
- Euzebiusz (370)
- Eustazjusz (390)
- Feliks (397–431)
- Petroniusz (431–450)
- Marceli
- Parteniusz
- Julian I
- Geroncjusz
- Teodor I
- Lussoriusz
- Tertulian
- Jukundus (496)
- Teodor II
- Klemens
- Piotr I
- German
- Konstantyn
- Julian II
- Adeodat
- Justynian
- Luminosus (649)
- Donus
- Wiktor I (680)
- Elizeusz
- Gaudencjusz
- Klauzynus
- Barbatus (736–744)
- Roman (752–756)
- Piotr II (786)
- Witalis (801)
- Marcin I
- Teodor III (814–825)
- Krzysztof (827)
- Marcin II
- Piotr III
- Ursus
- Jan I (880–881)
- Sewer (884–898)
- Piotr IV (905)
- Jan II
- Albert (955–983)
- Jan III (997–1007)
- Frogeriusz (1019–1028)
- Alfred (1031–1055)
- Lambert (1062–1074)
- Gerard I (1079–1089)
- Bernard (1096–1104)
- Wiktor II (1108–1129)
- Henryk I (1130 1145)
- Gerard Grassi (1148–1165)
- Jan IV (11690–1187)
- Gerardo di Gisla (1187–1198)
- Gerardo Ariosti (1198–1213)
- Enrico della Fratta (1213–1240)
- Ottaviano I Ubaldini administrator (1240 1244)
- Giacomo Boncambi (1244–1260)
- Ottaviano II Ubaldini (1263–1295)
- Schiatta Ubaldini (1295–1298)
- Giovanni Savelli (1299–1302)
- Uberto Avvocati (1302–1322)
- Arnaldo Sabatier di Cahors (1322–1330)
- Stefano Agonet (1331–1332)
- Bertrando de Fumel (1332–1339)
- Beltramino Parravicini (1340–1350)
- Giovanni di Naso (1352–1360)
- Almerico Cathy (1361–1371)
- Bernardo de Bonnevalle (1371–1378)
- Filippo Carafa (1378–1389)
- Cosma Migliorati (1389–1390)
- Rolando da Imola (1390–1390)
- Bartolomeo Raimondi (1392–1406)
- Antonio Correr (1407–1412)
- Giovanni di Michele OSB (1412–1417)
- Mikołaj Albergati (1417–1443)
- Ludovico Trevisan (1443–1444)
- Nicolo Zanolini (1444)
- Tomaso Parentucelli (1444–1447)
- Giovanni del Poggio (1447–1447)
- Filippo Calandrini (1447–1476)
- Francesco Gonzaga administrator (1476–1483)
- Giuliano della Rovere (1483–1502)
- Giovanni Stefano Ferrer (1502–1510)
- Francesco Alidosi (1510–1511)
- Achille Grassi (1512–1523)
- Lorenzo Campeggi (1524–1539)
- Alessandro Campeggi (1541–1553)
- Giovanni Campeggi (1553–1563)
- Ranuccio Farnese (1564–1565)
|
---|
Arcybiskupi | |
---|
Przewodniczący | |
---|
Sekretarze generalni | |
---|