Andrzej Ekiert
| Ten artykuł od 2011-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Andrzej Ekiert (2005) | |||
generał broni | |||
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1946 | ||
---|---|---|---|
Siły zbrojne | Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej | ||
Odznaczenia | |||
|
Andrzej Ekiert (ur. 10 sierpnia 1946 w Chrzanowie) – polski oficer, generał broni Wojska Polskiego.
W latach 1960–1964 był uczniem Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Chrzanowie, a w latach 1964–1967 był podchorążym Oficerskiej Szkoły Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. Po ukończeniu szkoły oficerskiej pełnił służbę w 1 pułku zabezpieczenia na stanowiskach: dowódcy plutonu regulacji, starszego pomocnika szefa sztabu batalionu i szefa sztabu batalionu. W latach 1973–1976 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Rembertowie. Jest żonaty, ma dwoje dzieci.
Przebieg służby
- 1976 – 1979 – starszy oficer operacyjny Oddziału Gotowości Bojowej – Główny Inspektorat Szkolenia;
- 1976 – starszy oficer operacyjny Oddziału Szkolenia Operacyjnego – Główny Inspektorat Szkolenia;
- 1979 – 1980 – szef sztabu – zastępca dowódcy – 55 pułk zmechanizowany;
- 1980 – 1984 – dowódca – 28 pułk zmechanizowany w Kołobrzegu;
- 1984 – 1986 – szef sztabu – zastępca dowódcy – 20 Warszawska Dywizja Pancerna w Szczecinku;
W latach 1986 – 1988 był słuchaczem Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. J. Woroszyłowa w Moskwie.
- 1988 – 1988 – zastępca szefa Oddziału Planowania Ogólnego – Sztab Generalny Wojska Polskiego w Warszawie;
- 1988 – szef Oddziału Planowania Ogólnego – Sztab Generalny Wojska Polskiego w Warszawie;
- 1989 – 1990 – zastępca szefa Zarządu Operacyjnego – Sztab Generalny Wojska Polskiego w Warszawie;
- 1991 – 1994 – dowódca – 12 Dywizja Zmechanizowana w Szczecinie[1];
- 1994 – 1999 – szef Zarządu Mobilizacji i Uzupełnień – Sztab Generalny Wojska Polskiego w Warszawie;
- 1997 – 1999 – szef – Misja Polska do Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei w Panmundżom (Korea);
- 1999 – szef Zarząd Programowania Szkolenia Sił Zbrojnych – Sztab Generalny Wojska Polskiego w Warszawie;
- 1999 – 2002 – asystent szefa sztabu ds. operacyjnych – Połączony Sztab Wojsk Lądowych NATO Europy Centralnej (ACOS) w Heidelberg, Niemcy[2];
- 2002 – szef Generalnego Zarządu Rozpoznania Wojskowego – Sztab Generalny Wojska Polskiego w Warszawie;
- 2002 – 2004 – szef – Misja Polska do Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei w Panmundżom (Korea);
- 2004 – 2005 – dowódca – III zmiana Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe/Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku;
- 2005 – 2006 – zastępca dowódcy Wojsk Lądowych w Dowództwie Wojsk Lądowych w Warszawie
Awanse
- podporucznik – 1967
- porucznik – 1970
- kapitan – 1974
- major – 1977
- podpułkownik – 1981
- pułkownik – 1985
- generał brygady – 1992
- generał dywizji – 2003
- generał broni – 2005[3]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)[5]
- Odznaka Honorowa "Husarz Polski"[6]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal „Za zasługi dla obronności kraju” - złoty
- Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny" - złoty
Przypisy
- ↑ Faszcza 2015 ↓, s. 187.
- ↑ oddelegowany na stanowisko: asystent szefa sztabu ds. operacyjnych w Kosowie – Kwatera Główna KFOR-2, Priština
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 11, poz. 216
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 27, poz. 379
- ↑ M.P.2003.19.292 - Akt prawny - www.lex.pl [online], www.lex.pl [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] .
- ↑ Obchody Święta Wojsk Lądowych - Wojsko Polskie - Departament Wychowania i Promocji Obronności [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2024-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04] .
Bibliografia
- Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.
- p
- d
- e
|