Aleksander Glinkowski

Aleksander Glinkowski
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1941 Stiring-Wendel, Francja
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	17 marca 1991 Katowice
Instrumenty	puzon
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor

Zobacz w Wikiźródłach hasło Aleksander Glinkowski w Encyklopedii Muzycznej PWM

Aleksander Glinkowski (ur. 4 kwietnia 1941 w Stiring-Wendel we Francji, zm. 17 marca 1991 w Katowicach) – polski kompozytor.

Życiorys

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, w latach 1960–1964 w klasie puzonu Feliksa Kwiatkowskiego, a w następnie w latach 1965–1970 w klasie kompozycji Bolesława Szabelskiego. W latach 1972–1973 uzupełniał studia kompozytorskie u Iannisa Xenakisa w Paryżu. Równocześnie w latach 1960–1972 był członkiem orkiestry Filharmonii Śląskiej, a od 1970 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki^[1]^[2].

Twórczość

Glinkowski skupiał się na walorach sonorycznych materiału dźwiękowego. Wcześniejsze utwory charakteryzuje intensywna kolorystyka i pełna atonalność. Późniejsze (od Concerto notturno) wykazują większą statykę, wyciszenie emocji, przejrzystość faktury, przesycenie modalnością^[1].

Jego utwory były wykonywane z sukcesem na czołowych polskich festiwalach muzyki współczesnej, m.in. podczas „Warszawskiej Jesieni”, czy Festiwalu Musica Polonica Nova we Wrocławiu^[2].

Nagrody i wyróżnienia

(na podstawie materiału źródłowego^[2])

Aleksander Glinkowski był laureatem kilku konkursów kompozytorskich.

1968 – wyróżnienie w konkursie Związku Kompozytorów Polskich w Kamieniu Pomorskim za utwór Passacaglia lugubra na organy (1968)
1970 - II nagroda w konkursie Związku Kompozytorów Polskich za Ostinato na chór mieszany i taśmę (1970)
1972 - III nagroda w Konkursie im. Artura Malawskiego w Krakowie za Koncert wenecki na obój i orkiestrę (1972).

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Gdybyś musiał kiedyś... na chór mieszany (1960)
Kolor wiosny na chór mieszany (1960)
Kwartet smyczkowy (1966)
Inicjacje na kwartet smyczkowy, organy i perkusję (1966)
Pieśni Safony na alt, orkiestrę i taśmę (1967)
Passacaglia lugubra na organy (1968)
Amphi [wersja I] na obój i 2 fortepiany (1968)
Amphi [wersja II] na obój i fortepian (1968)
Passacaglia na organy (1968)
Aisthesis na organy i orkiestrę (1969)
Pour trombone na puzon, wiolonczelę i fortepian (1969)
Sequentia na saksofon altowy i fortepian (1970)
Ostinato [wersja I] na chór mieszany i taśmę (1970)
Ostinato [wersja II] na dwa chóry mieszane (1970)
Koncert wenecki na obój i orkiestrę (1972)
Stasis na kwartet smyczkowy i taśmę (1973)
Après silence, teatr instrumentalny (1974)
Muzyka przestrzenna [wersja I] na 4 zespoły orkiestrowe (1974)
Muzyka przestrzenna [wersja II] na taśmę (1974)
Dialogos I na fortepian na 4 ręce (1976)
Trzy etiudy na chór żeński (1977)
Concerto notturno na klawesyn i zespół kameralny (1979)
Sinfonia mesta e tranquilla na alt, chór mieszany i orkiestrę (1979)
Chwila westchnienia, kantata na alt lub baryton i orkiestrę (1980)
Sonata organowa (1981)
Kantata na powrót cichego syna na głos recytujący, chór mieszany i orkiestrę (1981)
Intermezzo na skrzypce lub flet z orkiestrą kameralną (1983)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Zmuda 1987 ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d Aleksander Glinkowski. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2018-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-27)]. (pol.).

Bibliografia

Grzegorz Zmuda: Glinkowski Aleksander. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: EFG część biograficzna. Kraków: PWM, 1987. ISBN 83-224-0344-5. OCLC 165082792. (pol.).
Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).