Adam Bauman

Nie mylić z: aktorem Adamem Baumannem (1948–2021).
Adam Bauman
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1957
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Agata Gawrońska-Bauman

Lata aktywności

od 1981

Adam Bauman (ur. 10 czerwca 1957 w Warszawie) – polski lektor, aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, także scenarzysta i wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim – Wydział Polonistyki.

Życiorys

Zadebiutował 22 maja 1981 roku na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie w sztuce Pieszo Sławomira Mrożka, w reżyserii Jerzego Jarockiego. W 1983 roku ukończył studia na PWST w Warszawie.

Mąż aktorki Agaty Gawrońskiej.

Jako autor debiutował w Teatrze Polskiego Radia w 1995 roku słuchowiskiem „Komedia peryferyjna” zrealizowanym w tym samym roku przez Teatr TV. W 1998 roku dostał nagrodę za słuchowisko „Lot” zrealizowane przez Polskie Radio Szczecin. W tym samym roku otrzymał wyróżnienie za komedię „Makrela w papilotach” na konkursie Talia organizowanym przez Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie. W 2001 roku dostał nagrodę za słuchowisko „Pielgrzymi” organizowanym przez Program 1 PR. W 2002 roku zrealizował słuchowisko „Złodziej głosów”, w 2012 – „Poprowadź mnie na drugą stronę” o procesie Stanisławy Umińskiej, w 2013 roku – „Trzecia noga”, a w 2015 roku – „Dwanaście przykazań seksualnych rewolucyjnego proletariatu”.

W 2009 roku otrzymał nagrodę główną polskiej edycji konkursu scenariuszowego Hartley-Merrill za scenariusz filmowy o św. Andrzeju Boboli pt. „Potrójna misja”, a w następnym roku na tym samym konkursie scenariusz „Poprowadź mnie na drugą stronę” znalazł się w finałowej puli. Obecnie scenariusz jest w przygotowaniu do realizacji filmowej.

Ma dwóch synów, Aleksandra (ur. 2004) oraz Antoniego (ur. 2007).

Nagrody

  • 1983: wyróżnienie na I Ogólnopolskim Przeglądzie Sztuk Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi za rolę śpiewaka podwórzowego i narratora w Operze za trzy grosze autorstwa Bertolta Brechta na deskach Teatru Nowego w Warszawie.
  • 1987: nagroda na XIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za tytułową rolę w Kordianie w warszawskim Teatrze Nowym reż. Bohdana Cybulskiego
  • 1987: Nagroda prezydenta miasta stołecznego Warszawy
  • 2000: III miejsce w ogłoszonym przez Program PR i Teatr PR konkursie na komediowe słuchowisko za tekst Pielgrzymi

Teatry

Role teatralne

Filmografia

  • 1984: Dzień czwarty – powstaniec
  • 1989: Stan posiadania – urzędnik Kwiatkowski, kolega Julii
  • 1989: Lawa. Opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza – Adolf w „Scenie Więziennej”
  • 1989: Odbicia – dziennikarz Krzysztof (odc. 6)
  • 1990: Napoleon – Książę Michał Gedeon Radziwiłł (odc. 3)
  • 1995: Prowokator – Piotr
  • 1997: Klan – doktor Andrzej Ruczaj
  • 1999: Ostatnia podróż – Cyprian Kamil Norwid
  • 2002–2011: Plebania – Karol Śliwiński, były wójt Tulczyna, człowiek Tracza
  • 2002: Pianista – policjant żydowski na Umschlagplatzu
  • 2003: Zaginiona
  • 2003: Marcinelle – Dottore
  • 2004: Podróż Niny – Heniek
  • 2004–2005: Kryminalni – Leszek Orlicz (odc. 12-34)
  • 2004–2006: Pensjonat pod Różą – Rysiek
  • 2005: Klinika samotnych serc – Grzegorz
  • 2007: Na dobre i na złe – Grzegorz Bradecki (odc. 305, 308)
  • 2007: Egzamin z życia –Leszek Nowicki, urzędnik MSZ (odc. 76)
  • 2008: Ojciec Mateusz – dyrektor papierni (odc. 1)
  • 2008: Fala zbrodni – Krynicki, szef komisji lekarskiej (odc. 98-100)
  • 2009: Rodzina zastępcza – rejent (odc. 318)
  • 2013: Prawo Agaty – adwokat (odc. 38 i 44)
  • 2013: Komisarz Alex – Tomasz Marczak (odc. 41)
  • 2014: Ranczo – dziennikarz w tv (odc. 92, 104)
  • 2014–2015: Na Wspólnej – Przemysław Pruski, ojciec Łucji (odc. 1971, 1982, 1994, 2089)
  • 2014–2019: O mnie się nie martw – sędzia
  • 2014: Na dobre i na złe – Władek, ojciec Artura (odc. 560)
  • 2016: Druga szansa – mąż operowanej pacjentki (odc. 11)
  • 2016: Ranczo – redaktor Tobasiak (odc. 126)
  • 2018: Prymas Hlond – wojewoda Bociański
  • 2018: Ojciec Mateusz – Mirosław Skwarzec, właściciel agencji detektywistycznej (odc. 249)
  • od 2018: Barwy szczęścia – sędzia

Polski dubbing

Ta sekcja od 2023-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Reżyseria słuchowisk

  • 2012: Poprowadź mnie na drugą stronę
  • 2013: Trzecia noga
  • 2015: Dwanaście przykazań seksualnych rewolucyjnego proletariatu[1][2]

Przypisy

  1. Komedia Adama Baumana w radiowej Jedynce // Polskie Radio.
  2. „Dwanaście przykazań seksualnych rewolucyjnego proletariatu”.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000111178590
  • VIAF: 161517663
  • PLWABN: 9810542792105606
  • NUKAT: n2006137787
  • WorldCat: viaf-161517663
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 1125386