Vuurtoren van Point Amour

Vuurtoren van Point Amour
De vuurtoren van Point Amour
Plaats Point Amour, Labrador (Canada)
Coördinaten 51° 28′ NB, 56° 52′ WL
Status Actief
Opening 1857
Karakter Fl W 20s.
BA H0114
NGA 110-1012
Bouwwerk
Hoogte 33,2 m
Vorm Cilindrisch
Kleur Wit met bovenaan een zwarte band
Bouwmateriaal Leisteen
Uitrusting
Lichtpatroon 16 seconden met pauze van 4 seconden
Lichthoogte 46 m boven zeeniveau
Nominale dracht 18 zeemijl
Lens Fresnellens (2e orde)
Mistsignaal 1 signaal per 30 seconden
Bemand Automatisch sinds 1996
Vuurtoren van Point Amour (Newfoundland en Labrador)
Vuurtoren van Point Amour
Portaal  Portaalicoon   Maritiem

De vuurtoren van Point Amour (Engels: Point Amour Lighthouse) is een vuurtoren in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador. De toren bevindt zich bij Point Amour, een kaap in de Straat van Belle Isle in het uiterste zuiden van de regio Labrador.

Met een hoogte van 33,2 meter is het de hoogste vuurtoren van Atlantisch Canada en de op een na hoogste van heel Canada.[1][2]

Geschiedenis

In het midden van de 19e eeuw was de Straat van Belle Isle een belangrijke scheepvaartroute tussen Canada en Europa geworden. Door zijn nauwheid, sterke stromingen en voorkomende ijsbergen is het echter een gevaarlijke route.[1] Daarom werd in 1857 een vuurtoren gebouwd aan Point Amour, een kaap op het smalste punt van de zeestraat.[1] De vuurtoren is de enige provinciale historische site in de regio Labrador.[3]

  • De vuurtoren met zicht op het omliggende landschap
    De vuurtoren met zicht op het omliggende landschap
  • Overblijfselen van een radiotelegrafiestation van de Marconi Company te Point Amour
    Overblijfselen van een radiotelegrafiestation van de Marconi Company te Point Amour
Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b c (en) Parks Canada, "Point Amour Lighthouse", 2020. Geraadpleegd op 19 september 2020.
  2. De vuurtoren van Cap-des-Rosiers in Quebec is met een hoogte van 34,1 meter de hoogste vuurtoren van Canada.
  3. (en) Newfoundland and Labrador Provincial Historic Sites, "The Sites"[dode link], 2011. Geraadpleegd op 19 september 2020.