Machiko Hasegawa

Machiko Hasegawa
Hasegawa in augustus 1950
Algemene informatie
Volledige naam 長谷川町子
Geboren 30 januari 1920
Geboorteplaats Taku
Overleden 27 mei 1992
Overlijdensplaats Taku
Land Vlag van Japan Japan
Beroep mangaka
Werk
Genre yonkoma
Bekende werken Sazae-san
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Machiko Hasegawa (長谷川町子, Hasegawa Machiko, Taku, 30 januari 1920 – aldaar, 27 mei 1992), was een van de eerste vrouwelijke mangaka's.[1]

Hasegawa begon haar eerste manga Sazae-san in 1946.[2] Vanaf 1949 werd het nationaal uitgegeven door Asahi Shimbun.[3] De strip liep dagelijks in deze krant tot aan Hasegawa's pensioen in februari 1974. Tegen 1995 verkocht Hasegawa's werk meer dan 60 miljoen exemplaren in Japan.

Leven en carrière

Machiko Hasegawa werd geboren op 30 januari 1920. Op vijftienjarige leeftijd verloor ze haar vader. Na diens dood verhuisde haar familie naar Tokio, waar Hasegawa begon met tekenen.[4] Ze publiceerde verscheidene strips in magazines en kranten. Enkele titels zijn Sazae-san (サザエさん, 1946-1974), Ijiwaru Baa-san (いじわるばあさん, 1966), Apron Oba-san (エプロンおばさん, 1983). Haar manga waren de eersten die consistent doorheen haar werk een vaste lay-out van vier panelen (yonkoma) gebruikten. Later werd dit een veelvoorkomende standaard.

Hasegawa ontving de Orde van de Kostbare Kroon (vierde klasse) in 1990 en de Kokumin Eiyosho-prijs in 1992.[5]

Hasegawa stapte nooit in het huwelijksbootje. In de plaats daarvan woonde ze samen met haar oudere zus Mariko. Beiden waren kunstverzamelaars. Hun collectie bevindt zich in het Hasegawa Machiko Kunstmuseum.[6] Het duo richtte de Shimaisha uitgeverij op, welke 20 miljoen volumes van Hasegawa's strips verkocht.

Hasegawa stierf aan hartfalen op 27 mei 1992, dit op 72-jarige leeftijd. Naar het einde van haar leven toe stopte ze met het publieke leven. Haar dood werd 35 dagen lang geheim gehouden en haar begrafenis vond in private kring plaats, zoals zij dit wenste in haar testament.[4]

Sazae-san

Sazae-san was een populaire naoorlogse strip die het leven van mevrouw Sazae voorstelde, een fictieve Japanse huisvrouw.[7] In 1955 werd het verhaal verwerkt tot een radiodrama. In 1969 volgde een tekenfilmreeks, welke in 2018 nog steeds loopt.

Hasegawa maakte deel uit van een rechtszaak over het ongeoorloofde gebruik van de Sazae-san-personages door een busbedrijf. Dit resulteerde in een nieuwe wetgeving rond auteursrechten.[8]

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Machiko Hasegawa op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ Schodt, Frederik L. (1985). Reading the Comics. The Wilson Quarterly (1976-) 9 (3).
  2. ↑ Sazae-San, Goodreads, Geraadpleegd op 11 februari 2017. Gearchiveerd op 11 februari 2017.
  3. ↑ (ja) 沿革：朝日新聞社インフォメーション. Asahi Shimbun. Gearchiveerd op 2 december 2009. Geraadpleegd op 26 januari 2010.
  4. ↑ a b Kirkup, James, Obituary: Hasegawa Machiko. The Independent (13 July 1992). Gearchiveerd op 26 maart 2018. Geraadpleegd op 25 maart 2018.
  5. ↑ (ja) People's Honor Award. Cabinet Office. Gearchiveerd op 23 februari 2015. Geraadpleegd op 25 februari 2015.
  6. ↑ Wada, Yuhei, "'The World of Red and White'", The Japan Times, The Japan Times, Ltd, 27 december 2010. Geraadpleegd op 11 februari 2017.
  7. ↑ Garon, Sheldon (2000). Luxury is the Enemy: Mobilizing Savings and Popularizing Thrift in Wartime Japan. Journal of Japanese Studies 26 (1).
  8. ↑ Port, Kenneth L. (1988). Copyright Protection of Fictional Characters in Japan. Wisconsin International Law Journal 205: 214-219. Gearchiveerd van origineel op 30 juni 2023.