Lior Refaelov

Lior Refaelov
Refaelov in 2015
Persoonlijke informatie
Volledige naam ליאור רפאלוב
Bijnaam Rafa
Geboortedatum 26 april 1986
Geboorteplaats Or Akiva, Vlag van Israël Israël
Lengte 176 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Israël Maccabi Haifa
Rugnummer 11
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd
1998–2004 Vlag van Israël Maccabi Haifa
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2004–2011
2011–2018
2018–2019
2019–2021
2021–2023
2023-
Vlag van Israël Maccabi Haifa
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België Royal Antwerp
Vlag van België Royal Antwerp
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van Israël Maccabi Haifa
167(32)
177(40)
35(11)
56(20)
41(13)
4(1)
Interlands **
2007–2017 Vlag van Israël Israël 40(6)

* Bijgewerkt op 6 augustus 2021
** Bijgewerkt op 22 mei 2020
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Lior Refaelov (Hebreeuws: ליאור רפאלוב; Or Akiva, 26 april 1986) is een Israëlische voetballer die ook over de Belgische nationaliteit beschikt. Hij is een aanvallende middenvelder die ook als vleugelspeler kan spelen. Refaelov speelde tussen 2021 en 2023 voor RSC Anderlecht, dat hem transfervrij overnam van Royal Antwerp FC. In juni 2023 keerde hij terug naar Maccabi Haifa.[1]

Carrière

Maccabi Haifa

Lior Refaelov belandde in 1998 bij de jeugd van de Israëlische topclub Maccabi Haifa. Voordien had hij enkel zaalvoetbal gespeeld.[2] Zes jaar later, op 18-jarige leeftijd, debuteerde Refaelov in het eerste elftal. De beloftevolle middenvelder werd toen beschouwd als een groot talent.

Refaelov loste de verwachtingen in en won in 2006 met Maccabi Haifa de landstitel en de Toto Cup. Ook in 2009 en 2011 werd hij kampioen. Na afloop van het seizoen 2010/11 werd hij in Israël ook verkozen tot Beste Speler. Hij trad zo in de voetsporen van voetballers als Eli Ohana en Gal Alberman.

Club Brugge

In juni 2011 tekende Refaelov een contract bij Club Brugge. Ronny Rosenthal is de enige landgenoot die Refaelov bij blauw-zwart voorafging. Hij speelde vanaf 2011 voor Club Brugge. Maccabi Haifa kreeg 2,5 miljoen euro voor de transfer van Refaelov. Hij werd vrij snel een vaste waarde bij de club. Op 22 maart 2015 scoorde Refaelov in de 92e minuut in de Beker van België voor Club Brugge tegen de rivaal RSC Anderlecht. Dat doelpunt zorgde ervoor dat Club Brugge voor de elfde keer de Beker van België won. Refaelov kon zich niet meer volledig in de ploeg knokken en was ook veel geblesseerd en mocht vertrekken.

Royal Antwerp

Doordat hij op een zijspoor was beland zocht hij een andere club. Hij zette zijn carrière voort bij Royal Antwerp. Door het respect dat hij genoot bij Club Brugge, werd hij met weinig tegenwerking verhuurd aan Antwerp voor het seizoen 2018/19, terwijl zijn contract zou aflopen op het einde van het seizoen. Na zijn huurperiode kreeg hij een contract van twee seizoenen aangeboden. In zijn eerste seizoen speelde Antwerp heel het seizoen mee voor Play-off 1, terwijl zij vochten voor de top drie, eindigden zij vijfde en wonnen ze de Play-off-finale tegen Charleroi. Hij speelde in zijn tweede seizoen bij Antwerp de Europese voorrondes, won de beker en eindigde vierde, in een seizoen dat vroegtijdig stopte, Antwerp stond maar amper twee punten van de tweede plaats. In zijn derde seizoen speelde hij Europees voetbal in de groepsfases van de UEFA Europa League, waar Antwerp van Tottenham Hotspur won en zich kon plaatsen voor de volgende ronde. Hij won ook de Gouden Schoen.

RSC Anderlecht

Op 26 april 2021 raakte bekend dat de Israëlische voetballer vanaf het seizoen 2021/22 zou uitkomen voor RSC Anderlecht. Hij tekende daar een contract voor twee seizoenen.[3] Refaelov kwam niet meer in actie voor Royal Antwerp, maar zou wel blijven meetrainen met de groep.[4] Op 5 december 2021 scoorde Refaelov tweemaal voor Anderlecht in de 3–2 thuisoverwinning tegen Zulte-Waregem.[5] Op 27 april 2023 kondigde RSC Anderlecht aan dat ze het contract niet meer wensten te verlengen.[6] Daarop keerde hij terug naar Maccabi Haifa.[1]

Statistieken

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Supercup Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2004/05 Maccabi Haifa Vlag van Israël Ligat Ha'Al 2 0 0 0 2 0
2005/06 19 1 0 0 19 1
2006/07 25 1 0 0 0 0 25 1
2007/08 27 3 0 0 0 0 27 3
2008/09 33 9 0 0 0 0 33 9
2009/10 34 7 0 0 12 1 46 8
2010/11 27 11 0 0 2 0 29 11
2011/12 Club Brugge Vlag van België Jupiler Pro League 32 6 2 0 12 1 46 7
2012/13 28 10 1 0 7 2 36 12
2013/14 33 4 2 0 2 1 37 5
2014/15 30 10 4 2 14 6 48 18
2015/16 15 6 5 1 0 0 1 0 21 7
2016/17 21 2 1 0 1 0 1 0 24 2
2017/18 18 2 0 0 4 0 22 2
2018/19 Antwerp FC 35 11 1 0 36 11
2019/20 Antwerp FC 24 11 5 2 4 0 33 13
2020/21 32 9 2 0 8 4 35 12
2021/22 RSC Anderlecht 37 12 6 5 3 2 46 19
2022/23 17 4 2 0 8 2 27 6
Carrière totaal 489 119 31 10 1 0 78 19 599 148

Bijgewerkt op 13 januari 2023.

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Israël Maccabi Haifa
Ligat Ha'Al 3x 2005/06, 2008/09, 2010/11
Toto Cup 1x 2006
Vlag van België Club Brugge
Eerste klasse (A) 2x 2015/16, 2017/18
Beker van België 1x 2014/15
Belgische Supercup 1x 2016
Vlag van België Royal Antwerp
Beker van België 1x 2019/20

Individueel als speler

Prijs
Aantal Jaren
Individueel
Vlag van Israël Israëlisch Voetballer van het Jaar 1x 2010/11
Vlag van België Eerste klasse Speler van de Maand 1x Maart 2014
Vlag van België Belgische Gouden Schoen 1x 2020

International

Lior Refaelov speelde als jongere meermaals voor de jeugdploegen van Israël. In 2007 maakte hij ook zijn debuut bij de nationale ploeg. Het was bondscoach Dror Kashtan die hem toen voor het eerst selecteerde.

Zie ook

Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Lior Refaelov.
Bronnen, noten en/of referenties
  • Lior Refaelov op National Football Teams

  1. a b "Lior Refaelov keert terug naar thuisland en wordt bij Maccabi Haifa herenigd met Abdoulaye Seck", Gazet van Antwerpen, 16 juni 2023.
  2. Het Twinterview met Lior Refaelov Club Brugge, 2 april 2014. Gearchiveerd op 22 mei 2022.
  3. Officieel: Gouden Schoen Lior Refaelov voetbalt volgend seizoen voor Anderlecht, nieuwsblad.be, 26 april 2021. Gearchiveerd op 29 april 2021.
  4. Refaelov komt niet meer in actie voor Antwerp, hln.be, 29 april 2021. Gearchiveerd op 18 mei 2021.
  5. Anderlecht sleept dankzij twee goals van Lior Refaelov wel zege binnen tegen Zulte Waregem, standaard.be, 5 december 2021. Gearchiveerd op 8 oktober 2022.
  6. Officieel: Anderlecht neemt afscheid van Lior Refaelov. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 27 april 2023. Geraadpleegd op 27 april 2023.
· · Sjabloon bewerken
Club Brugge (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 2015–2016
Doelmannen: 1 Butelle · 16 Bruzzese · 27 Cordier · 38 Bolat
Verdedigers: 2 De fauw · 5 Poulain · 19 Meunier · 21 Cools · 24 Denswil · 28 De Bock · 40 Engels · 44 Mechele · 63 Bolingoli
Middenvelders: 3 Simons Aanvoerder · 6 Claudemir · 8 Refaelov · 18 Gedoz · 20 Vanaken · 25 Vormer · 30 Agu · 43 Coopman
Aanvallers: 7 Wesley · 9 Vossen · 10 Diaby Clubtopschutter/Topschutter · 11 Ibini-Isei · 17 Pereira · 22 Izquierdo · 55 Dierckx
Coach: Preud'homme
· · Sjabloon bewerken
Club Brugge (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 2017–2018
Doelmannen: 1 Gaboelov · 18 Hubert · 22 Horvath · 32 Vermeer
Verdedigers: 2 Scholz · 5 Poulain · 14 Tomečak · 15 Mitrović · 21 Cools · 24 Denswil · 35 Decarli · 44 Mechele · 96 Touba
Middenvelders: 3 Simons · 6 Clasie · 8 Refaelov · 20 Vanaken · 25 Vormer Aanvoerder · 30 Nakamba · 40 Vanlerberghe
Aanvallers: 7 Wesley · 9 Vossen · 10 Diaby Clubtopschutter/Topschutter · 11 Diatta · 17 Limbombe · 19 Vlietinck · 42 Dennis
Coach: Leko
· · Sjabloon bewerken

1954: Rik Coppens · 1955: Fons Van Brandt · 1956: Vic Mees · 1957: Jef Jurion · 1958: Roland Storme · 1959: Lucien Olieslagers · 1960–61: Paul Van Himst · 1962: Jef Jurion · 1963: Jean Nicolay · 1964: Wilfried Puis · 1965: Paul Van Himst · 1966: Wilfried Van Moer · 1967: Fernand Boone · 1968: Odilon Polleunis · 1969: Wilfried Van Moer · 1970: Wilfried Van Moer · 1971: Erwin Vandendaele · 1972: Christian Piot · 1973: Maurice Martens · 1974: Paul Van Himst · 1975: Johan Boskamp · 1976: Rob Rensenbrink · 1977: Julien Cools · 1978: Jean-Marie Pfaff · 1979: Jean Janssens · 1980: Jan Ceulemans · 1981: Erwin Vandenbergh · 1982: Eric Gerets · 1983: Frank Vercauteren · 1984: Enzo Scifo · 1985–86: Jan Ceulemans · 1987: Michel Preud'homme · 1988: Lei Clijsters · 1989: Michel Preud'homme · 1990: Franky Van der Elst · 1991: Marc Degryse · 1992: Philippe Albert · 1993: Pär Zetterberg · 1994: Gilles De Bilde · 1995: Paul Okon · 1996: Franky Van der Elst · 1997: Pär Zetterberg · 1998: Branko Strupar · 1999: Lorenzo Staelens · 2000: Jan Koller · 2001: Wesley Sonck · 2002: Timmy Simons · 2003: Aruna Dindane · 2004: Vincent Kompany · 2005: Sérgio Conceição · 2006: Mbark Boussoufa · 2007: Steven Defour · 2008: Axel Witsel · 2009: Milan Jovanović · 2010: Mbark Boussoufa · 2011: Matías Suárez · 2012: Dieumerci Mbokani · 2013: Thorgan Hazard · 2014: Dennis Praet · 2015: Sven Kums · 2016: José Izquierdo · 2017: Ruud Vormer · 2018–19: Hans Vanaken · 2020: Lior Refaelov · 2021: Paul Onuachu · 2022: Simon Mignolet · 2023: Toby Alderweireld

Voorganger:
Hans Vanaken
Gouden Schoen
2020
Opvolger:
Paul Onuachu