Jon van Eerd

Jon van Eerd
Jon van Eerd in 2010
Algemene informatie
Volledige naam Johannes Martinus Petrus Henricus Elisabeth Coleta van Eerd
Geboren 5 september 1960
Geboorteplaats Maastricht
Land Nederland
Werk
Jaren actief 1980-
Beroep Acteur, zanger en schrijver
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Jon van Eerd (Maastricht, 5 september 1960) is een Nederlandse acteur, zanger, schrijver en theaterproducent

Loopbaan

Van Eerd studeerde enkele jaren Engels aan de Rijksuniversiteit Leiden, en ging na het behalen van zijn kandidaats over naar de Universiteit van Amsterdam waar hij Theaterwetenschap studeerde en in 1989 cum laude zijn titel behaalde.[1] Hij speelde toneel in de Verenigde Staten en Engeland. In 1982 won hij de internationale FEATS-prijs voor beste mannelijke acteur voor zijn rol in Equus.

Van Eerd speelde bij verschillende theatergezelschappen zoals Toneelgroep de Appel, maar ook in het lichtere genre met cabareteske programma's als Vreemde Trekjes en Bloedlink. In het Nederlandse theater werd hij bekend door de rol van Olivier B. Bommel in de musical De Trullenhoedster en de concertreeks Jon van Eerd zingt Stephen Sondheim. Hij speelde in musical- en theaterproducties als Mamma Mia!, Titanic en There's No Business Like Show Business.

Ook ontwikkelde Van Eerd zich zowel als acteur in, en schrijver van komedies. Voor het theater bewerkte hij Tel uit je winst (Funny Money) en Oude Nieuwe Vrienden, hij herschreef De tante van Charlie en schreef De Vlooienmars, Een Rits te Ver en Dubbel Op. Hij leverde bijdragen aan het theaterprogramma Revue?! met onder andere Nelly Frijda en Frans Mulder en schreef het script en de nieuwe liedteksten van de musical Fabeltjeskrant. Toen Jos Brink ziek werd, vroeg deze hem zijn rol over te nemen bij Theatergroep Purper. In het seizoen 2010/2011 speelde Van Eerd de rol van Albin/ZaZa in de openingsvoorstelling van het DeLaMar Theater in Amsterdam. De voorstelling werd bijgewoond door koningin Beatrix. Voor deze rol ontving hij een Musical Award voor beste mannelijke hoofdrol en een Musical Award voor beste vertaling/bewerking.

Hij speelde ook in televisieproducties en is regelmatig te horen als voice-over en stemacteur. Voor televisie en film speelde Van Eerd onder meer in Flodder in Amerika!, de tv-serie Flodder, Baantjer, André van Duins Comedy Club en Meiden van De Wit.

Van Eerd deed mee met de Nederlandstalige nasynchronisatie voor onder andere Aladdin, The Mask , De Leeuwenkoning en Harry Potter.

In 2009 was hij 'de Mol' in het AVRO-televisieprogramma Wie is de Mol?[2]

In 2010 speelde hij de rol van Pseudolus in de musical A Funny Thing Happened on the Way to the Forum van Stephen Sondheim.

Op witte donderdag 2 april 2015 speelde Van Eerd de rol van Pontius Pilatus in het live op NPO 1 uitgezonden muzikaal-Bijbelse Paasevenement The Passion in Enschede.

In 2015 werd Het Pretpakhuis opgericht. Onder de artistieke leiding van Van Eerd heeft het productiehuis een aantal producties op haar naam, zoals Harrie Babba, Harrie Let op de Kleintjes, Harrie & Eva, Kunst & Kitsch en de musical Charley, de komische musical.[3]

In 2022 kondigde Van Eerd bij het programma Tijd Voor MAX aan dat hij gaat stoppen met zijn alter ego Harrie Vermeulen. In de afgelopen twintig jaar heeft Van Eerd vijftien voorstellingen gespeeld als dit typetje. Zo Vader Zo Zoon is de laatste show waarbij Van Eerd als Vermeulen op het toneel stond.[4]

Persoonlijk

Op 1 mei 2007 trouwde Jon van Eerd met zijn vriend. Het paar was toen bijna 25 jaar bij elkaar.[5]

Prijzen

Onderscheidingen

Deelnames

Scripts en scenario's/eigen werk

  • De Disney Collectie
  • Bijbelse Verhalen
  • Moeder ik wil bij de revue, bijdragen
  • Pearl Harbor, documentaire
  • Oranje Boven, sitcom

Toneelstukken/eigen werk/musicals

  • De Vlooienmars (1980)
  • Little Do They know (1988)
  • Het Holleweg Mysterie (1989)
  • Little Do They Know, Revisited (1989)
  • Little Did They know (1990)
  • Salomé (1996)
  • Holiday Winn (1996)
  • Vrouwen Allemaal Vrouwen (1997)
  • Stephen Stephen (1998)
  • Peccato Mortale (2000)
  • Titanic (2001-2002)
  • Tel uit je winst (2002)
  • Mamma Mia! (2003)
  • De tante van Charlie (gebaseerd op het originele stuk met dezelfde titel; 2004)
  • Een Rits te Ver (2005)
  • Dubbel Op (2006)
  • De Fabeltjeskrant, musical (2007)
  • Boeing Boeing (gebaseerd op het originele stuk met dezelfde naam; 2008)
  • Oranje Boven (2009-2010)
  • La Cage Aux Folles (2010-2011)
  • Kantje Boord (2011-2012)
  • De BonBonFabriek (2012-2013)
  • Jon en de Jongens (2013)
  • Harrie en Twee Meesters (2013-2014)
  • Moeder, ik wil bij de Revue (musical) (2014-2015)
  • The Passion (2015)
  • Harrie Babba (2015-2016)
  • Harrie let op de kleintjes (2016-2017)
  • Harrie en Eva (2017-2018)
  • Charley, de komische musical (2018-2019)
  • Herrie in de keuken (2019-2020)
  • Harrie neemt de benen (2021-2022)
  • Zo Vader Zo Zoon (2022-2023)[6]

Bewerkingen

  • Hij was 40 en Zij was Blond: bewerking van The Seven Year Itch (1987)
  • Naar Maar Raar: bewerking van After Magritte (1988)
  • De Koning Sterft: bewerking van Le roi se meurt (1992)
  • Stilte!: bewerking van Noises Off (1996)
  • Tel uit je winst: bewerking van Funny Money (2002)
  • Oude nieuwe vrienden: bewerking van het oorspronkelijke stuk voor Omroep MAX (2006)
  • Boeing Boeing: bewerking van het oorspronkelijke stuk (2008)
  • La Cage Aux Folles: vertaling/bewerking van de dialogen van de musical (2010)
  • Addams Family: vertaling/bewerking van de musical (2018)
  • De komedie over een bankoverval (2023)

Nasynchronisatie

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Musicalworld - Biografie Jon van Eerd . Gearchiveerd op 20 mei 2022.
  2. Jon van Eerd is de Mol, De Telegraaf, 13 maart 2009
  3. (en) Jon van Eerd. jon-van-eerd. Gearchiveerd op 7 augustus 2020. Geraadpleegd op 13 augustus 2020.
  4. Jon van Eerd stopt met zijn typetje Harrie Vermeulen. Theater.nl. Gearchiveerd op 19 oktober 2022. Geraadpleegd op 19 oktober 2022.
  5. Volkskrant Magazine, 15 januari 2011
  6. Zo Vader Zo Zoon - Jon van Eerd, Nandi van Beurden e.a.. www.theater.nl. Geraadpleegd op 19 oktober 2022.
Bibliografische informatie