IJzer-60

IJzer-60
IJzer-60 op de isotopenkaart
Algemeen
Element	ijzer (Fe)
Nuclide	60Fe
Aantal protonen	26
Aantal neutronen	34
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa	59,934071683 u
Spin	0+
Bindingsenergie	8,755831 MeV
Massaoverschot	−61,411832 MeV
Vervalgegevens
Type verval	β−-verval
Halveringstijd	2,62 × 106 jaar
Vervalenergie	237,18 keV
Vervalproduct	kobalt-60
Isotopen van ijzer
Portaal    Scheikunde Natuurkunde

IJzer-60 of ⁶⁰Fe is een onstabiele radioactieve isotoop van ijzer, een overgangsmetaal. De isotoop komt van nature nauwelijks op Aarde voor; sporen van de isotoop zijn enkel aangetroffen in Antarctische sneeuw, afkomstig van kosmisch stof.^[1]

IJzer-60 ontstaat onder meer bij het radioactief verval van mangaan-60 en mangaan-61.

Analyse van de samenstelling van acht meteorieten, vermoedelijk ontstaan tijdens de eerste drie miljoen jaar van de vorming van het zonnestelsel, heeft uitgewezen dat, zo'n 1 tot 2 miljoen jaar na de vorming van de Zon, de protoplanetaire schijf verrijkt werd met ijzer-60. Dit moet het gevolg zijn geweest van een supernova niet ver van de plek van de Zonnenevel.^[2]

Radioactief verval

IJzer-60 vervalt door bètaverval tot de radioactieve isotoop kobalt-60:

${\displaystyle {\ce {{^{60}_{26}Fe}->{^{60}_{27}Co}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}}$

De halveringstijd bedraagt meer dan 2,5 miljoen jaar. Daarmee is het de langstlevende radio-isotoop van ijzer. De waarde voor de halfwaardetijd werd in 2009 door een Duitse studie als nieuwe waarde gevonden.^[3] Tot dan toe werd aangenomen dat de halfwaardetijd 1,49 miljoen jaar bedroeg. Deze nieuwe waarde had grote consequenties voor de interpretatie van de nucleosynthese in het heelal.