Anita Vázquez Barrancúa
| Anita Vázquez Barrancúa | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Avilés, 1911 |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | Gijón, 1938ko otsailaren 16a (26/27 urte) |
| Heriotza modua | heriotza zigorra: bala zauria |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | Isilpeko polizia, borrokalaria, nekazaria, soviet militiaman (en)  eta milizianoa |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Alderdi politikoa | Spanish Communist Party (en) Nazioarteko Laguntza Gorria |
Anita Vázquez Barrancúa, jaiotzaz Ana Vázquez Barrancúa, (Avilés, Asturias, c. 1911 – Gijón, Asturias, 1938ko otsailaren 16a) asturiar nekazaria, espioia, milizianoa eta komunista izan zen, errepresio frankistaren biktima. Fusilatu egin zuten.
Biografia
Anita Vázquez Barrancúa Asturiasko Avilés herrian jaio zen, Gijongo bizilaguna zen arren.[1] Gurasoak Socorro eta Jose ziren, ezkongabea zen eta nekazaritzan aritu zen.[1][2] Espainiako Alderdi Komunistako eta Nazioarteko Sorospen Gorriko militantea izan zen.[1][2][3] Polizia sekretu gisa aritu zen, eta, ondoren, milizianoa izan zen Batallón Máximo Gorkiren frontean, Espainiako Gerra Zibilean.[1][2][3]
Heriotza zigorra
1937ko ekainaren 18an, Bizkaiko Herri Auzitegiak epaitu zuen, espioitza-kasuak aztertzen zituen eta absolbitu egin zuten. 1938ko urtarrilaren 19an, heriotza-zigorra ezarri zioten Gijongo Jovellanos Institutu Zaharrean egindako gerra-kontseilu batean.[4] 1938ko otsailaren 16an fusilatu zuten, 27 urte zituela.[1][2] Gijongo Ceares hilerriko hobi komun batean lurperatu zuten.[4] Harekin batera, hogei gizon fusilatu zituzten.[5]
Aintzatespenak
- 2010eko apirilaren 14an, Vázquez izena jarri zen Ceares de Gijóngo hilerrian jarritako omenaldi monolitoan. Bertan, errepresio frankistaren 1934 biktimak biltzen dira.[6]
- 2017an, plaka bat jarri zen Nicanor Piñole Museoan, 1937ko abendua eta 1939ko abuztua bitartean frankismoak Gijonen errepresaliatu zituen zortzi emakumeen omenez.[7][8] Bertan, Anita Vázquez Barrancúa ez ezik, Estefanía Cueto Puertas, Eladia García Palacios, Juana Álvarez Molina, Belarmina Suárez Muñiz, Anita Orejas, Teresa Santianes Giménez eta Máxima Vallinas Fernández [7][8][9] ere zeuden.
Bibliografia
- Ortega Valcel, M. Enriqueta. 1994. Frankismoaren errepresioa Asturiasen. Gijongo Barrutiko kartzelan egondakoak eta hildakoak. Avilés Azucel, D.L. 84-86546-51-6.[10]
Erreferentziak
- ↑ a b c d e «Asturias Republicana - Consejos Guerra Gijón. Feb. 1938. (I)» www.asturiasemanal.es.
- ↑ a b c d Laurelo Roa, Marcelino. La Libertad es un bien muy preciado. Consejos de Guerra. 25 or.. .
- ↑ a b «Una placa junto al antiguo Asilo Pola recordará a las republicanas fusiladas en Gijón» El Comercio 2017-04-17.
- ↑ a b «Mujeres «condenadas de antemano»» El Comercio 2017-07-27.
- ↑ ATENTAN CONTRA LA MEMORIA DE LAS 8 MUJERES FUSILADAS EN GIJÓN. .
- ↑ «Un monolito homenajea en el cementerio de Ceares a las víctimas de la represión franquista» El Comercio 2010-04-14.
- ↑ a b «Homenaje a las ocho mujeres republicanas fusiladas en la ciudad» La Voz de Asturias 2017-04-18.
- ↑ a b ««A mi madre la mataron porque alguien la vio con un pañuelo rojo y una pistola»» El Comercio 2017-07-25.
- ↑ Ceínos, J. M.. (2017-07-27). «La plaza de Europa ya guarda recuerdo de las mujeres republicanas» La Nueva España.
- ↑ Piñeiro, Ramón García. (2015). Luchadores del ocaso: represión, guerrilla y violencia política en la Asturias de posguerra (1937-1952). ISBN 978-84-8367-493-2. (Noiz kontsultatua: 2022-11-22).
Kanpo estekak
- Gijongo errepresio frankistaren 1934 biktimen zerrenda.
- Pinturak jartzeko egintzaren audioa -errepresio frankistak fusilatutako emakume errepublikanoei omenaldia Gijonen, SoundCloud-en.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q106768460
